Columns

Droomthéater

Ik speelde vannacht in een theater. Samen met mijn vroege mentor Thé Lau, waar ik zo'n vier jaar mee heb samengespeeld in Nederland en België. Alles klonk goed, alles klonk fijn. Eigenlijk zoals altijd. Maar het was mijn 'Argentina 78 voetbalplaatjesboek' dat het geheel naar ongekende hoogtes stuwde.In een van de liedjes was het namelijk de bedoeling dat ik op dat boekje, als een soort van percu...

Lees meer

Een bluesje voor mijn vriend

Een bluesje voor mijn vriend. Bij wijze van hoge uitzondering, mocht ik vanmiddag, samen met je zus Ria en je beste vriendin Lia nog even naar je toe in het verzorgingstehuis. Ik moest je nog een keer zien. Bij binnenkomst herkende je ons niet, maar ik jou wel. Je zag er trouwens hartstikke goed uit met die zwarte baard. Verwonderd keek je om je heen, ging rechtop zitten op bed en zweeg. Je arm...

Lees meer

RIP 'Camping Hoeke'

04-08-2020 * 07-08-2022 Na twee jaar non stop met hart en ziel aan dit luxe paradijsje in België gewerkt te hebben, gooi ik de handdoek in de ring. Het bord is inmiddels van de muur. Kijk maar naar de foto rechts. In de afgelopen twee jaar heb ik helaas slechts 1 familie mogen ontvangen, waarvan de moeder (Henriette 43) na afloop van het verblijf (welgeteld 1 uur en 73 minuten) in het gaste...

Lees meer

Onnodig stoeptegelgeweld

Ik liep vandaag op straat. Heel gewoon, niks aan de hand. De zon scheen zelfs, maar er stond wel een guur windje die af en toe koud aanvoelde. Bah. Afijn… Ik liep dus niets vermoedend op straat toen plots het volgende gebeurde. Geheel tegen de lijn der verwachtingen in struikelde ik namelijk bijna over een opstekende stoeptegel. Op de foto die ik bij dit zinderende artikel plaats is duidelijk te...

Lees meer

De hyperintelligente Lockdown

Leestijd: 2 minuten en 74 seconden.Verwerktijd: +/- drie weken, afhankelijk van de psychische gesteldheid.Aangezien de huidige, door de overheid opgelegde, ‘Intelligente Lockdowns’ maar niet tot het gewenste effect willen leiden pleit ik bij deze voor een lichte aanscherping van de huidige 'strenge' maatregelen, ten einde deze, voor iedereen uitzichtloze situatie, wellicht voortijdig te kunnen...

Lees meer

De Corona blues van een muzikantje

Even lekker zeuren, want dat schijnt op te luchten. Als ZZP-er en ja, daar heb ik inderdaad zelf zo'n 16 jaar geleden voor gekozen en ook nu nog geen spijt, is het best lastig je hoofd boven water te houden. Dat wordt nog eens extra lastig in deze bijzondere tijden. Gelukkig ben ik een redelijk handige jongen die doorgaans mogelijkheden binnen 'onmogelijkheden' ziet. So far so good. De eerste ...

Lees meer

Endorsement

Door de jaren heen heb ik toch heel wat ‘endorsement deals’ aangeboden gekregen, variërend van dure en goedkope versterkers, ‘boutique’ pedalen, bijzondere gitaren, bivakmutsen, vliegtuigonderdelen etc. maar uiteindelijk bleef ik liever trouw aan mijn zelf uitgekozen, hard voor gewerkte en/of van vrienden gekregen spullen waar ik gewoon meer gevoel mee had en sloeg endorsement deals doorg...

Lees meer

Subsidie

Er moet mij weer iets van het hart. Vandaag las ik een stuk in het Noordhollands Dagblad. Het artikel gaat over een band die boos is. Ze zijn boos omdat hun decennialange subsidie is stopgezet. Het gaat hier niet over een paar duizend euro subsidie per jaar… Nee, het gaat om zo’n 2 ton per jaar. Dat is zegge en schrijve; tweehonderdduizendeuro. Ter verduidelijking: 200.000,-. Per jaar. Het ...

Lees meer

Carrièreswitch

Vanwege de Coronacrisis heb ik me laten omscholen tot TV-predikant. Tsja, even wennen wellicht, maar ik ben wel tevreden met deze frisse en bovenal betrouwbare nieuwe 'look'. Middels handoplegging via beeldscherm hanteer ik, in deze opstartfase, fatsoenlijke en eerlijke prijzen; - 1 hand 'Algemeen Welzijn': €350,- p/m* - 2 handen: 'Algemeen Welzijn': €750,- p/m* - 1 hand 'Vind licht in jeze...

Lees meer

Reniet Vrieze

Sommige muzikanten zitten in mijn hart. Of beter gezegd; sommige mensen zitten in mijn hart.Eind 1994 stopte mijn eerste bandje. Geen repetities meer en slechts sporadisch hier en daar een optreden met andere muzikanten. School vond ik allang niet meer interessant, werken deed ik alleen op zaterdag bij mijn ooms op hun 'Tuincentrum Koelemeijer'. Mijn moeder zag het gebeuren met lede ogen aan en op...

Lees meer

One for the...?

Ik liet mijn vrouw vanmiddag een promofilmpje (niet te verwarren met het woord 'pornofilmpje') zien van een band met daarin een aantal bekende en minder bekende muzikanten. De zoveelste tribute naar een jaren 70 groep. Ze ligt nu nog steeds met migraine in bed. Ondanks het feit dat ik zelf de afgelopen 27 jaar zijdelings betrokken ben bij de 'vaderlandse muziekscene' en dientengevolge wel wat gewe...

Lees meer

Notenschrift

Zoon: 'Pap, wil je me even helpen met huiswerk?' Ik: 'Tuurlijk.' Zoon: 'Het is muziek. Lekker makkelijk dus.' Ik: 'Ok. Makkie. Kom maar op.' Notenschrift. Oeps... Dat had ik niet verwacht. Ik kan namelijk voor geen ene meter lezen. Geen een noot. Laat staan ritmes en maatsoorten. Het heeft me nooit wat gezegd, nooit wat gedaan en zal me ook nooit wat doen, vrees ik... Maar ik lie...

Lees meer

De prijs voor het huis van God

Ik word een beetje misselijk van de Notre-Dame. Niet van het gebouw op zich hoor. Toen ik daar ooit als kind was, keek ik namelijk mijn ogen uit. Niet eens door alle pracht en praal, maar vooral vanwege de enorme omvang en ‘grootsheid’. Het is natuurlijk hartstikke zonde dat zo’n prachtig instituut, dat overigens niet geheel terzijde, deels is gebouwd op een fundament van roof, hebzucht, man...

Lees meer

Een hondsdol avontuur

Gisteren reed ik in de auto van mijn vrouw. Vanuit mijn ooghoek ontwaarde ik een oranje trommeltje. Toen ik die openmaakte bleken er een soort vreemd uitziende pepermuntjes in te zitten. Mijn gulzige ik had al een handjevol opgepeuzeld voordat ik überhaupt de tijd had genomen om na te denken over wat ik eigenlijk at. De 'pepermuntjes' smaakten in ieder geval niet naar pepermunt. In feite smaak...

Lees meer

25 LIVE

Een live album maken was iets wat al heel lang door mijn hoofd spookte. Ik kan me herinneren dat, toen ik als veertienjarige met gitaarspelen begon, ik live albums doorgaans leuker en spannender vond dan studio albums. Het ongepolijste karakter, de energie van de band, het kraken van de monitoren en de versterkers, het publiek, de ‘foutjes’, de sfeer, de spontane vibe; het gaf mij als luistera...

Lees meer