Ik moet een jaar of elf zijn geweest toen mijn buurjongen mij op een zomer namiddag vroeg op zijn zolderkamer naar zijn nieuwe aanwinst te komen luisteren. Geert, even oud als ik, had namelijk al een eigen platenspeler (!) en een nieuwe LP gekocht; 'The Joshua Tree' van U2. Toen hij de naald op de plaat zette hoorde ik een lang intro van mooie, warme klanken. In een split seconde trokken hele dromerige landschappen aan mijn voorbij. Dat was wat muziek met mij deed. Wat het precies was en waar het vandaan kwam wist ik niet, maar ik vond het overweldigend. En toen kwam, vanaf wat leek, heel ver weg, een andere melodie. De gitaar in 'Where the streets have no Name'... Een kristalhelder geluid met een hele specifieke, authentieke eigen sfeer. Wow. En dan ook nog 'With or without You', wat mijn 'alltime favorite' lovesong werd met de, voor mij nog steeds, beste 'gitaarsolo' allertijden. Als elfjarige werd ik vanuit het niets totaal overrompeld. Nu ik daar, achtendertig jaar later, op terugkijk; kleine momenten zoals deze kunnen dus een leven veranderen.

Door de jaren heen is het voor mij, qua geluid, altijd Marshall en Vox geweest. Vele Vox AC30-tijdperken hebben de revue gepasseerd. 'JMI's', 'Dallas Arbiter', 'Korg-era', 'CC2X' etc. Ze klonken allemaal anders. De een goed, de ander prachtig, de ander alleen hard. Maar dat specifieke, kristalheldere... Die specifieke klank van toen, zoveel jaar geleden; dat had er geen een.

Echter... Toen ik een paar dagen geleden een 1967 Vox 'JMI' AC30 Top Boost kreeg aangeboden, besloot ik de gok toch weer te nemen.

Bij het eerste akkoord dat ik aansloeg werd ik, geloof het of niet, direct achtendertig jaar terug in de tijd geslingerd. Het Proust-effect. Ik zat meteen weer als elfjarige op de zolderkamer van mijn buurjongen waar al die landschappen aan mij voorbij waren getrokken. Die sprankelende sound. Dat glazige, kristalheldere. Die sfeer. Wow. Hoe is het toch mogelijk dat die hersenen dat kunnen doen...!?

Tot slot nog wat gitaarnerd-praat. Deze '67 Vox AC30TB verkeerd in zeer goede staat, is geheel origineel en identiek aan een '64 AC30; Wooden trafo's, Mustard caps, Top Boost, Grey panel en natuurlijk met de befaamde Vox 'Silver Bell Bulldog' Alnico speakers. 

Maar boven alles; eindelijk die speciale Vox AC30 gevonden die me als elfjarig kind ontroerde en dat is me heel wat waard!

🎉🎸