Een brief aan mijn vader.

Hoi pap,

Je zou 9 januari 75 zijn geworden! Niet dat je dat überhaupt zou vieren hoor, maar goed. Op de manier waarop jij hebt geleefd was je eigenlijk al ongeveer 235 toen je 60 werd. Toch had ik je graag langer bij me gehad. Mocht je daar een soort ‘supernova-WiFi’ hebben; bijgevoegd een foto van je kleinkinderen. David houdt van ‘Wok & Wol’ en niks anders. Dat wordt nog wat. Boaz gaat denk ik zijn andere opa achterna. Hij ontwerpt nu al de meest swingende constructies met Lego. Hij herkende jou trouwens al toen ie nog maar amper kon praten. Van een cd hoesje. Gek hè!? Hij zei zomaar uit het niets: ‘Dat is OPA!’ Je zal vast wel een lijntje met ze hebben denk ik zomaar. Ik vertel altijd met heel veel trots en liefde over je.

O ja, pap, naarmate ik zelf ouder word nemen de vragen alleen maar toe. Dus, mocht je daar een telefoon hebben, laat het me even weten. Want jij hebt al meer antwoorden dan wij hier, ja toch? Dan bel ik na 12:00. Niet eerder, dat beloof ik

Geef je even een knuffel aan Paulien, Jan, Diet, Opa en Oma en alle anderen? Ik hoop dat jullie het goed hebben met elkaar. Nou eh, proost pap. Ik zie je weer. Voorlopig nog even niet trouwens, want ik heb hier nog een hoop te doen.

Onvoorwaardelijke liefde van ons voor jou!

Ruben